Niesamowite, że dopiero co opublikowałam pierwszy wpis będący częścią wyzwania prowadzonego przez Karolinę Piękna jesienią, a dziś przychodzę z małym podsumowaniem i zakończeniem. Wyzwanie nie było trudne, bo posty, które miałyśmy publikować dawały nam sporo swobody i każda z nam mogła ugryźć temat od swojej strony. Takie wyzwania lubię najbardziej. Podejrzewam, że na inne bym się raczej nie zdecydowała, bo nie zawsze mam czas by napisać i opublikować post. To, że sobie zaplanuję temat i że konkretnego dnia coś napiszę, to na chwilę obecną często nic nie znaczy. Zawsze zostawiam sobie 2 - 3 dni tzw. poślizgu, ponieważ moja córka jest w ciągu dnia bardzo absorbująca i nie lubi się bawić sama ;) To, że mało śpi, to już przecież wiecie. Niejednokrotnie towarzyszyła mi w trakcie zdjęć do postów i powiem szczerze, że cieszę się, że ja i aparat byliśmy szybsi od niej, bo bardzo często pudełeczka i buteleczki lądowały w jej małych rączkach i absolutnie nie chciały do mnie wracać ;)

Dlaczego zdecydowałam się na to wyzwanie? Lubię poznawać nowe blogi, a takie przedsięwzięcie to doskonały pretekst do tego, by wybrać się w odwiedziny w nieznane. Lubię dowiadywać się, jaki tok myślenia mają inne osoby w związku z jakimś tematem, a jak wspomniałam tematy nie były bardzo ścisłe i ograniczające. Lubię (chyba) mieć bata nad głową, że muszę coś zrobić. To muszę oczywiście potraktujcie z przymróżeniem oka, bo przecież tak naprawdę bloguję, bo chcę, ale po całym dniu, który zawsze zaczyna się bardzo wcześnie, a kończy się i o 22, nie zawsze mam chęci by zrobić coś bardziej produktywnego niż siedzenie na kanapie ;) Wytrwałam w moim postanowieniu pisania i to najważniejsze. Dziękuję Karolinie i Dziewczynom za wiele ciekawych tekstów i wiele ciekawych, nowych miejsc, których nie znałam wcześniej. 

To nie ostatnie wyzwanie na jakie się zdecydowałam, ponieważ postanowiłam przystąpić do wyzwania Blogmas 2016! Jeszcze nie wiem jak ja to wszystko ogarnę, tzn. Blogmas i moje własne pisanie, ale jestem dobrej myśli ;))

#6 - relaks